Mapa | Linki | Kontakt 



Nowy!!! Katalog projektów gotowych
Katalog projektów gotowych
Polecane projekty

Promocje cenowe

Małe domy

Średnie domy

Duże domy

Domy parterowe

Domy z poddaszem

Domy piętrowe

Bez garażu

Z garażem 1-stanowisk.

Z garażem 2-stanowisk.

Na wąską działkę

Nowoczesne

Domy letniskowe

Garaże

Budynki gospodarcze

Wyszukiwanie zaawansowane


Gotowe projekty domów - Zapraszamy


Katalog Budowlany


O serwisie www.projekty.domow.pl
Serwis www.projekty.domow.pl został stworzony w 2000r jako narzędzie mające pomóc Inwestorowi w wyborze gotowego projektu domu. Serwis od samego początku skupia pracownie projektowe i architektoniczne posiadające w swojej ofercie gotowe projekty domów jednorodzinnych. Przejrzysta lista pracowni pozwala dotrzeć Inwestorowi również do mniejszych, autorskich pracowni oferujących projekty powtarzalne. Mamy nadzieję, że serwis przyspieszy i ułatwi wybór projektu domu.

Inwestorom, którzy nie znaleźli dotąd wymarzonego gotowego projektu domu proponujemy rozwiązania "na miarę". Specjalnie dla nich przygotowany został dział prezentujący pracownie zajmujące się tworzeniem projektów indywidualnych. więcej...

Wybrane przez nas zagraniczne katalogi projektów przybliżą inne style architektoniczne, pozwolą zapoznać się z odmiennymi rozwiązaniami przestrzennymi stosowanymi w budownictwie jednorodzinnym, a może podsuną jakąś ciekawą koncepcję. więcej...

Jeśli masz już projekt może zainteresują Cię dział poświęcony pracowniom zajmujące się projektowaniem wnętrz i ogrodów. Prezentujemy firmy z całej Polski, na pewno któraś spełni Twoje marzenia.
Projektanci wnętrz...
Projektanci ogrodów...
Słownik pojęć architektonicznych i budowlanych.
Powrót do listy artykułów... 
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - R - S - T - U - W - Z
Weranda (fr. véranda) - dobudówka, najczęściej drewniane lub murowane pomieszczenie, otwarte lub oszklone, przykryte dachem, umieszczone przed wejściem do budynku albo przy innej elewacji. Weranda jest pomieszczeniem o funkcji wypoczynkowej, stawianym najczęściej przy budynkach mieszkalnym wiejskich (chatach) i podmiejskich.

Węgar (węgarek) - pionowy element przy otworze okiennym lub drzwiowym otrzymany przez wysunięcie cegieł dla ścian murowanych lub dostawienie pionowych słupków dla ścian drewnianych lub kamiennych. Stanowi on oparcie dla ościeżnicy, oraz uszczelnienie jej połączenia z murem.
W przypadku prostej, wolnej krawędzi w ścianie murowanej wymaga użycia tzw. dziewiątek (części cegły długości 3/4 cegły) w co drugiej warstwie (w celu uzyskania poprawnego przewiązania spoin).

Węgieł - narożnik. W ścianie wieńcowej naroże budynku wykonane z dwóch krzyżujących się belek drewnianych, z których zbudowana jest ściana. Belki połączone są złączem ciesielskim. W bastionach - narożnik, w którym stykają się dwie najbardziej wysunięte ściany.

Wiata - obiekt, na który składa się: dach, słupy posiadające fundamenty oraz dwie ściany, uznać można za wiatę jedynie wówczas, gdy ściany te nie mają charakteru podstawowego elementu konstrukcyjnego (nośnego).Ustawa Prawo budowlane nie zawiera definicji terminu "wiata", tak więc w zakresie interpretacji tego terminu należy odwołać się do jego potocznego znaczenia. W powszechnym rozumieniu za wiatę uważa się "budowlę składającą się z konstrukcji dachowej wspartej na słupkach" (Encyklopedia PWN, Warszawa 1996), "lekką budowlę w postaci dachu wspartego na słupach (...)" (Słownik Języka Polskiego, www.sjp.pwn.pl). W świetle powyższego za podstawowe cechy wiaty uznać należy wsparcie danej budowli na słupach, stanowiących podstawowy element konstrukcyjny (nośny), wiążący budowlę z gruntem. Fakt wykonania fundamentów pod słupami nie wydaje się mieć tutaj znaczenia. Wykonanie ścian nie ma natomiast znaczenia dla kwalifikacji danej budowli jako wiaty tylko wówczas, gdy nie są one istotnym elementem konstrukcyjnym, jedynie mają charakter osłaniający.

Wiatrołap (przedsionek) - pomieszczenie pomiędzy wejściem a wnętrzem. Jego zadaniem jest przede wszystkim wyrównanie różnicy temperatur panujących, zwłaszcza zimą, na zewnątrz budynku i we wnętrzu, w celu ochrony ciepła. W budowlach sakralnych funkcję przedsionka pełni kruchta, w bazylikach wczesnochrześcijańskich narteks.

Wiatrownica - drewniana deska lub łata ukośnie mocowana do krokwi od spodu. Jej zadaniem jest usztywnienie konstrukcji więźby dachowej w kierunku podłużnym. Zapewnia współpracę wiązarów przy obciążeniu wiatrem.

Wiecha - uroczystość zawieszenia wiechy to tradycja budowlana. Zwyczajowo świętowano zakończenie ważnego etapu budowy domu, czyli położenie ostatniego elementu konstrukcji dachu.

Wieńce - elementy, które obiegają w poziomie stropu wszystkie ściany konstrukcyjne. Zapewniają ogólną zwartość i sztywność budynku oraz równomiernie rozkładają obciążenia przekazywane ze stropu na ściany.

Wieszar (wiązar wieszarowy) - wiązar dachowy, rozwiązanie jedno- lub dwuwieszakowe. W rozwiązaniach tego typu wieszak (element rozciągany) dźwiga kilka par krokwi za pośrednictwem płatwi. Rozwiązania jednowieszakowe (jak na rys.) stosuje się do rozpiętości 8,0 m; przy większych rozpiętościach konieczne jest ze względów statycznych zastosowanie dodatkowych krzyżulcy i większej liczby wieszaków. W XVIIIw w klasztorze Wiblingen pod Ulm przekryto salę wiązarem wieszarowym o pięciu wieszakach i rozpiętości ok. 25m, natomiast na początku XIX w Moskwie w hali jeździeckiej osiągnięto prawie 45m przy siedmiu wieszakach.

Wiązar (więzar) - w budownictwie jest to podstawowy element konstrukcji dachu. W zależności od użytego materiału można wyróżnić:
- wiązar drewniany - w budownictwie tradycyjnym jest to para krokwi opartych na belce stropowej lub ścianie zewnętrznej budynku za pośrednictwem murłaty. W zależności od rozpiętości podpór i zastosowanego rozwiązania wiązar wzmacnia się dodatkowo drewnianymi belkami. Najczęściej stosowane rozwiązania wiązarów ciesielskich:
- wiązar krokwiowy,
- wiązar jętkowy,
- wiązar płatwiowo-kleszczowy,
- wiązar wieszarowy,
- wiązar stalowy - kratownica lub blachownica,
- wiązar żelbetowy - kratownica.
W rozwiązaniach inżynierskich stosuje się: kraty, łuki, ramy wykonane na ogół z desek lub materiałów drewnopochodnych, łączone przy pomocy gwoździ lub kleju.

Więźba dachowa - drewniana konstrukcja dachu, drewniany szkielet dachu, który przenosi obciążenia z pokrycia dachowego.
Więźby należą do konstrukcji ciesielskich. Przekazywanie sił od obciążeń ciężarem własnym, wiatrem i śniegiem pomiędzy poszczególnymi elementami odbywa się poprzez złącza ciesielskie.
Podstawowym elementem więźby są wiązary dachowe, wśród których najczęściej spotyka się: wiązary krokwiowe, jętkowe, płatwiowo-kleszczowe, wieszarowe. Dach składa się z kilku wiązarów, na których spoczywa pokrycie dachu oparte za pośrednictwem łat (wąskich desek lub szerokich listew), ewentualnie dodatkowo kontrłat lub deskowania.
Wiązary opiera się na belkach stropu poddasza, na murze za pośrednictwem murłaty lub ścianie szkieletowej - na belce oczepowej. W kierunku podłużnym konstrukcja dachu usztywniona jest za pomocą ukośnie przybijanych desek wiatrownic.

Willa - w starożytnym Rzymie były to przeważnie wiejskie domy bogatych obywateli. Dom mieszkalny miał na ogół kształt prostokąta, pomieszczenia (sypialnie, izby dla służby) otaczały atrium i perystyl. Dookoła willi znajdował się ogród z licznymi altankami. Wille budowano w miastach, na wsiach i na terenach nadmorskich. Willa wiejska (villa rustica) swoim układem najbardziej przypominała dom rzymski z wcześniejszych okresów. Willach miejskich (villa urbana) centralnym miejscu zamiast atrium znajdowała się eksedra, wokół której sytuowano pozostałe pomieszczenia otoczone portykami. Wille nadmorskie (villa martima) oprócz domu, ogrodu z altanami miały dodatkowo pobudowane baseny.
Współcześnie willą nazywa się większy, jednorodzinny budynek z ogrodem. Na podstawie ustawy Prawo budowlane w Polsce dzielimy domy na budynki jednorodzinne i budynki wielomieszkaniowe. Jeżeli w przedwojennej "willi" zamieszkuje kilka rodzin na podstawie odrębnych tytułów prawnych (najem, współwłasność) to taka ówczesna "willa" jest obecnie budynkiem wielomieszkaniowym.

Winkiel - kąt prosty lub (potocznie) kątownik służący do sprawdzania poprawności kąta prostego między ścianami.

Wnęka - wgłębienie w ścianie. Wnęka może mieć różną głębokość, wysokość i szerokość. Może mieć proste krawędzie (bez ozdób) lub dekoracyjne wykończenie.

Wole oko, oeil-de-boeuf (fr. oeil-de-boeuf) - małe, okrągłe lub owalne okienko, w górnej części kondygnacji, w szczycie budynku, nad drzwiami lub oknami, czasem we wnętrzu. Niekiedy w ozdobnej ramie. Służyło do dodatkowego, czasem pośredniego, oświetlenia pomieszczeń.
Później bardzo popularne było wykonywanie lukarn w kształcie wolego oka. Obecnie nazwą tą określa się specjalna konstrukcję okien umieszczanych w połaci dachu.
W konstrukcji statków i okrętów zostało zaadaptowane jako bulaj (z ang.: bull's eye, bycze oko).

Wrąb - połączenie ciesielskie elementów drewnianych wykonane przez nacięcie albo wcięcie w jednym lub w obu łączonych elementach. Nacięcia są tak dopasowane, aby umożliwić nasunięcie jednego elementu na drugi i zapewnić ich współpracę.

Wspornik - element konstrukcyjny - belka umocowana np. w ścianie jednym końcem (drugi koniec nie ma podparcia). Jej zadaniem jest podtrzymanie elementu wystającego przed lico ściany wewnątrz lub na zewnątrz budynku (balkon, wykusz, pomost, itp).
Wsporniki stosuje się także poza architekturą, w konstrukcjach mechanicznych - w maszynach, pojazdach itp. Wszędzie tam mają podobne zadanie i podobny wygląd, jak w zastosowaniach architektonicznych.

Wykusz - forma architektoniczna wzorowana na budownictwie Bliskiego Wschodu (architektura islamu) stanowiąca wystający z lica elewacji element poszerzający przylegające wnętrze. Zazwyczaj wsparty na wspornikach z oknami lub otworami strzelniczymi, nakryty osobnym daszkiem. Początkowo stosowany w budownictwie obronnym, z czasem (od średniowiecza do baroku) zatracił pierwotne zastosowanie i stał się elementem reprezentacyjnym i ozdobnym w budownictwie mieszczańskim.

Wymian - poprzeczna belka pośrednicząca w przekazywaniu obciążeń ze skróconych zasadniczych belek konstrukcyjnych. Przykład zastosowania wymianu : belki stropowe biegna prostopadle do ściany w której mieszczą sie przewody kominowe . Wymian stosujemy aby belki stropowe miały odpowiednie oparcie .Konstrukcja stropu nie moze zostac oparta na przewodach kominowych . Wymian jest prostopadle ułożony do belek stropowych.

Wysokość budynku - lub jego części jest liczona od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku, nie będącym wyłącznie wejściem do pomieszczeń gospodarczych lub technicznych, do górnej płaszczyzny stropu lub stropodachu nad najwyższą kondygnacją użytkową, łącznie z grubością izolacji cieplnej, bez uwzględnienia wyniesionych ponad tę płaszczyznę maszynowni dźwigów i innych pomieszczeń technicznych.
Źródło: Wikipedia
Roboty rozbiórkowe i wyburzeniowe.





Copyright©2000-2019 Projekty domów